Wauw, sprakeloos

Gisteren zijn we vanuit San Jose om 07.45 vertrokken. We werden opgehaald door Miquel van de lodge waar we de komende 2 dagen zouden verblijven. Onderweg heeft hij veel verteld over de natuur en het leven hier. De weg erheen was goed te doen en om er naartoe te kunnen, reden we een weg hoog de bergen in. Letterlijk door de wolken gereden. Jolie was inmiddels al in een diepe slaap en heeft weinig mee gekregen.
De hele weg heeft het keihard geregend. Ik had al gehoord dat het heel slecht weer was de laatste 3 weken en niks was minder waar. Het kwam met bakken uit de lucht. Zulke buien kennen wij niet. Maar ondanks dat was het een genot om uit dat saaie San Jose te zijn en echt aan de vakantie te kunnen beginnen. We zijn langs bananen plantages gereden, papaya bomen, kokos bomen maar volgens Jolie zag ze toch echt peren bomen. De trossen bananen zitten in blauwe zakken. Anders eten de dieren de bananen op en tegen het zon licht anders worden ze bruin.
De laatste kilometer of 20 was bar slecht. Vreselijke diepe potholes in de weg en het was een flink gehobbel. Natuurlijk vond onze kleine meid dit weer geweldig en moest er weer hartelijk om lachen. Door de vele regen is de weg op sommige plekken aardig onder gelopen en een brugje was bijna geen brugje meer. Ieder jaar vernieuwen ze deze weg maar zodra het weer zo regent, komen de potholes er weer in. Aangekomen bij de parking waar de boten de toeristen ophalen, hebben we even moeten wachten. Het was niet gebruikelijk zei Miquel dat het zo lang duurde. Hij kon geen contact maken met de mensen van de lodge en na ruim 20 minuten kregen we dan te horen waarom het zo lang duurde. Door de storm was er een boom omgevallen over het water en konden ze er niet langs. Eind goed al goed, wij konden eindelijk mee. De eerste ervaring op de boot langs de jungle. Heerlijk we zijn er, duurde ongeveer een uurtje. Inmiddels was Jolie er wel klaar mee en wilde van de boot. Gelukkig voor haar was dat 5 minuten voor tijd. Bij het uitstappen werden we meteen welkom geheten met een lekker vers fruit drankje. Alles werd uitgelegd en konden we naar onze mooie en grote kamer.
Omdat het zo vreselijk goot konden we weinig doen. Was totaal niet vervelend want ons hangmatje hangt bijna aan de rand van de rivier. Droog onder een afdakje, liggend in de hangmat, genieten van het uitzicht en de rust met een wijntje, kwamen we de middag prima door. Het restaurant grenst aan de rivier en daar hebben we heerlijk gegeten. Na even buiten gezeten te hebben bij onze kamer, was het tijd voor Jolie om te slapen. Om half 9 lag ze en wij er ook even bij. Dat even werd de hele nacht want we zijn met zijn 3en tegelijk in slaap gevallen. Om 01.30 wakker, wat een herrie. Welkom in het tropisch regenwoud, een hoos buien dat is werkelijk niet normaal. Maar wel heel normaal voor hier. Onweer erbij, pikke donker, en wij op een gegeven moment lekker wakker. Tot 03.00 sliep Jolie door en schrokken we ons alle 3 kapot van een flinke klap en gerinkel in de kamer. Onze kamer heeft geen glas ramen maar gaas. De gordijnen wapperen met die wind. Op het tafeltje stond een fles wijn met nog iets erin en die viel dus op de grond. Flinke klap en kind ook wakker. Gelukkig weer om 04.00 in slaap gevallen maar om 04.45 wakker gemaakt door de geluiden van brulapen. Weinig slaap of niet, dat maakt je echt niet uit om zo te worden wakker gemaakt. Wat een waanzinnig en onbeschrijflijk gevoel weer, net als in Zuid Afrika. Dan weet je meteen, je bent 1 met de natuur. Mooier kan het niet zijn!

Om 06.45 een ontbijtje en om 07.30 stond de boot klaar. Op voor een zeker te weten geweldige tour. Het weer was weer rustig. de zon scheen en kans op veel dieren. Dat hebben we geweten. We hebben brulapen gezien, van zo dichtbij slingerend met baby's in de takken, iguani, prachtige vogels, lizard, jezus christ lizard rennend over het water, spider monkey's, kaaiman, mieren eter, veel fruit bomen, enorme sprinkhaan. Het was een geweldige tocht. Als je dan echt in het smallere water vaart van de jungle, de rust hoort maar ook geluiden van de dieren, de verschillende bomen en planten bij en door elkaar ziet, lianen ziet hangen, dan kun je niks anders meer doen dan de glimlach niet meer van je gezicht halen. Wat is dit waanzinnig, genieten. Op en top! Op de terug weg zijn we even door gevaren naar de zee, die komt samen in de rivier. Heel apart om te zien dat er echt scheiding is. Zee en dan de rivier. Terwijl het 1 is.
Nu echt na ruim 4 uur gevaren te hebben terug, ook nu stond het personeel weer te wachten op ons met die heerlijke schone natte koude handdoekjes voor je handen gezicht en verse fruit drankjes.
Jolie heeft inmiddels een vriendje van 4 weken jonger dan haar en zijn we gaan zwemmen. Het zwembad grenst met een klein strookje gras aan de rivier en op dat gras zat een Iguani. Jolie wilde het beest graag aaien maar dat is niet zo verstandig. Na een stevige lunch is Jolie gaan slapen, Dorian op pad met zijn kaplaarzen, camera en poncho de jungle in en lig ik weer heerlijk in het hangmatje.
De laatste avond hier en morgen op naar de auto, eindelijk zelf rijden.

Pura vida :-)